edgar allan poe

1800 lerin konuşulan gotik amerikan edebiyatcısı. kısa hikeyelerini gazetelerde yayınlayarak modern anlamda korku, gerilim ve polisiye türlerinin de öncüsüdür. seri katillerin çıkmasına sebep olmuştur .hollywood filmlerinin çoğuna ilham kaynagı olmuştur . dünya tarihinin ilk sözlük yazarıda denebilir . 20 bin entry si var ve hepside çok iyi. (bkz: the following)

(bkz: the raven)

5 dakika kadar daha doğum günü.

cenazesine yalnızca dört kişi katılmıştı. (bkz: yazık be)

eureka kitabına " bu kitabı düşlerin tek gerçeklik olduğuna inananlara adıyorum." sözleriyle başlamış.

lys edebiyat konu anlatımlı kitabımda adı geçip yanına minicik kalp koyduğum, aşk ve cinayet deyince aklıma gelen yegane insan.

çoğumuzun kuzgun adlı öyküleyici şiiriyle tanıdığı amerikan gotik edebiyatının öncülerinden bir şair ve kısa öykü yazarı. tanıtım faslını geçtiğimize göre yazar hakkındaki komplo teorisinden bahsedebilirim artık. şimdi bu beyefendi, bir kitap basmış. kitabın hikayesi de denizde kaybolmuş bir teknede yiyecek bitince yamyamlık yapan denizcileri anlatıyor. kitapta kısa çöpü çeken joe parker adındaki birini yiyorlar. neyse efendim roman basıldıktan yaklaşık 50 yıl sonra bir olay oluyor. dört adam bir balina avcısı teknede sürükleniyorlar. uzun süre dalgalarla mücadele eden adamların doğal olarak erzakları bitiyor. ve hayvani yaşama iç güdüsüyle 17 yaşındaki bir genci kurban seçiyorlar ve afiyetle yiyorlar. bilin bakalım gencin adı ne? evet, joe parker. iş adamı adındaki bir kitap basan poe, hikayesinde beyin hasarı alan bir adamın obsesif ve saldırgan hareketler gösterdiğini yazıyor. iddialara göre henüz ortada ilgili bir teori daha yokken frontal lobun sosyal hayattaki işlevini işleyen bu yazarımız bir zaman yolcusu! bununla da bitmiyor, 150 sayfalık şiirimsi düz yazısında genişleyen bir evrenden bahsediyor. bunca yıldıza rağmen evrenin neden karanlık olduğu kısmına ise "genişleyen evrende ışık, henüz güneş sistemine ulaşmadı." açıklamasını getiriyor. kim bilir belki de poe, zamanının ötesinde yahut tüm zamanlarda olan bir zaman yolcusuydu.

1809 – 1949 yılları arasında yaşamış amerikan hikayeciliğinin kurucusu sayılan ünlü bir yazar, şair ve eleştirmecidir. annesi ve babası gezginci bir tiyatronun oyuncularıydı. edgar küçük yaşta sefalete düştü. kendisine acıyan john allen adındaki bir zengin onu evlat edindi ve iyi yetiştirmeye çalıştı. yalnız edgar o kadar kötü yetiştirilmiş ve kötü alışkanlıklar edinmişti ki cahrlottesville üniversite’sinde ancak bir yıl barınabildi. bunun üzerine koruyucusu onu kendi yazıhanesine yerleştirdi. edgar oradan da kaçtı. west-point askeri okuluna girdi. 1831’de oradan da kovuldu. bu zaman zarfında şiirle uğraşıyordu. sonrasında new york’a gitti ve şiir kitabını bastırdı. kitap gerçek bir şaheser olmasına rağmen yaşadığı devirde kimse kıymetini anlayamadı. edgar poe hareketli bir insan olduğu için boş duramıyordu. richmond’a bir gazetenin yazı işlerini müdürlüğünü üzerine aldı. 1836’da yeğeni virginia clemm’le evlendi. hayatının en buhranlı devresi bu şekilde başladı. evini geçindirmek için para kazanmak zorundaydı. fakat yazıları kendisine kazanç sağlamıyor, gittikçe sefaletle yüzleşiyordu. zamanla içkiye alıştı. karısı bu hayata dayanamadı, 1847’de öldü. poe ölen karısının da etkisiyle tamamen kötü bir duruma düştü. “ delirium tremens ” denilen alkol deliliğinin en şiddetli buhranlarıyla didişip durdu. sonra bir zaman kendine gelir gibi oldu, meyhanelerde, esrar tekkelerinde geçirdiği bu sefalet yıllarından kurtulmak üzereydi. çok zengin bir kadınla evlenmeye karar vermişti. fakat bir sabah, baltimore’da dar, çamurlu bir sokakta, bir meyhane kapısında ölü bulundu. poe’nun sanatı da hayatı gibi acı doludur ve karmaşıktır. başından geçenleri canlandırmasını iyi bilir. en bilinen şiirleri “ kuzgun ”, “ anabelle lee ” ve “ çanlar ”’dır. “ the sphinx ”, “ morg sokağı cinayeti ”, “ kuyu ile sarkaç”, “kızıl ölümün maskesi”, “değirmi portre” gibi eserleri vardır.

''en korkunç canavarlar, ruhlarımızda gizlenenlerdir.'' (bkz: karanlıktır insan ruhu) ''edebiyat, mesleklerin en asilidir. esasen, bir adama uygun tek iştir neredeyse.'' “ama nasıl etikte kötü iyinin bir sonucuysa, yine aynı şekilde sevinçten keder doğar. ya geçmişte kalmış mutlulukların anısı bugünün acısıdır, ya da var olan ızdıraplar kökenlerini var olmuş olabilecek esrikliklerden alırlar."

"tüm ızdırapların temelinde arzu, ilgi ve tutku vardır." gibi bir tespitte bulunmuş amerikan edebiyatçı.

"Hayvanların bencillikten uzak ve özverili sevgileri, insan denen varlığın değersiz dostluğunu ve pamuk ipliğine bağlı sadakatini tecrübe etmiş kişinin kalbine işler."

"Kurumuş kalbim acıyla yanıp kavrulurken, cehennem beni bir daha korkutamaz."